بنام ِ..
از سمتی مرا می کشید
تاریک وبرهوت
فروغ ِحروف روشنایی
ممکن نبود
و بلندی ِامکان ِپریدن
در دسترس
نه ماه درجوار بود
نه روزنی به ابدیت
کِش می آمدم
به تلخی ِوسعت هر تکرار
و به تعداد ِروز شمار ِانتظار
تکه هایم فرو میریخت
از بین ِانگشت هایش
از فاصله ی بین دو بود ونبودش
از خطوط ِپیشانی اش
و کافی نبود
هنوز طپش های قلبم
بااو بود...
نیلوفرثانی
10خرداد 96
برچسب : نویسنده : 1kucheyezendegi8 بازدید : 58