عبور چهارصدو بیست و سوم

بنام ِ

رخداد ِعجیبی ست
تورم کلمات در ازدیاد اشتیاق
هم تا دست به قلم میبرم
درتو مذاب میشوم
هم تا به تو فکر میکنم
پرنده میشوم
و این اتفاقِ پیله رَستن
و این دگردیسی ِمبهم ِنو
هربار که پوست میندازم
باز هم در هیأتِ عاشق ِ چشم ِتو
زاده میشوم..

حالا دستم را بگیر
پیش از آنکه بگویی" مراقب خودت باش"
من از اینهمه زادو ولد درخویش
هربار جزئی ازخودم را
جا میگذارم
هربار محو شدگی
هربار هیچ شدگی را
از سر میگیرم

هربار که میمیرم و زنده میشوم
بازهم در هیأت عاشق ِچشم تو
زاده میشوم..

نیلوفرثانی
6آذر 95


کانال تلگرام شعرها ونوشته های نیلوفرثانی
https://telegram.me/niloofarsanipoem